Na Święta wybraliśmy się do Czech. Łukasz stwierdził: jedziemy do Czech, to świecki kraj, nie doświadczymy tam gorączki świątecznej, będzie spokój, pozwiedzamy sobie trochę. Mieliśmy również nadzieję na śnieg, niestety, nic z tego…

Po pierwsze, Czechy to rzeczywiście świecki kraj, ale bardzo poważnie traktujący swoje ustawowe dni wolne. 24.12 praktycznie nic nie było otwarte! Nie pozwoliłam rodzinie zjeść śniadania, bo znalazłam super śniadaniownię. Niestety na miejscu okazało się, że są zamknięci aż do Nowego Roku, podobnie jak 90% innych knajpek, barów, restauracji. Co po niektóre otwierały swoje drzwi 27.12, ale tak poza tym to nic. I to tak naprawdę nic, myśmy przeszli kawał drogi tego dnia, i naprawdę, nic nie znaleźliśmy, nawet piekarnie były pozamykane.
Trochę zdołowała nas ta pustka, brak atmosfery świątecznej jakiejkolwiek no i ani widu ani słychu śniegu. Rozważaliśmy nawet wyjazd dzień wcześniej. Na szczęście tego nie zrobiliśmy :).

O wikcie na Wigilię na szczęście pomyślałam wcześniej i zamówiłam catering dla nas. Bardzo miła rodzinna firma dostarczyła nam pyszne jedzenie. Wszystko było smaczne i domowe, dzieci miały oddzielne potrawy, a ja miałam butelkę przepysznego likieru. Dawno nie piłam czegoś tak smacznego :).

Liberec to takie dziwne miasto, jest cześć gdzie jest bardzo brzydko, ale również jest dzielnica, w której znajdują się przepiękne wille, piękne drzewa i jest bardzo przyjemnie.

Trochę sobie pozwiedzaliśmy i to co na pewno mogę polecić to wizytę w Galerii Regionalnej Liberec. Galeria ta mieści się w dawnej łaźni i jest bardzo ciekawie zaaranżowana. Dodatkowo jest część przeznaczona dla dzieci, gdzie przygotowano dla nich różne eksponaty i zadania.

Wjechaliśmy również na górę Jested, przeżycie fajne, zwłaszcza dla dzieci, ale na pewno przyjemniej byłoby latem. Pogoda bowiem była wietrzna, mała widoczność i dosyć ślisko.

Odwiedziliśmy też Muzeum Techniki (szumnie nazwane), no i cóż. Można odwiedzić w ramach ciekawostki i przez fanów starych samochodów, bowiem techniki to się tam za bardzo nie uświadczy.

Jeśli chodzi o jedzenie, to niestety nie doświadczyliśmy pysznej karczmianej Czeskiej kuchni. Wszystko co jedliśmy było mocno przeciętne. Zjedliśmy również posiłek na górze Jested i zachwytu również nie ma, chociaż tamtejsza kuchnia była rekomendowana w różnych przewodnikach.

Tu Kavárna Bez konceptu, jedna, jeśli nie jedyna otwarta.

Odnośnie naszych noclegów, to jak zwykle korzystaliśmy z airbnb i jak zwykle byliśmy bardzo zadowoleni. Mieszkaliśmy w miłym domu u Czeskiej rodziny, wszystko było przygotowane dla nas, a na dzieci czekały dwa pudła z zabawkami. Było to bardzo miłe, rodzina również była miła.

Niestety, jeśli chodzi o przejawy przyjaźni w stosunku do dzieci, to to by było na tyle. Z naszego doświadczenia wynika, że Czesi nie przepadają za dziećmi. Nie są dla nich za mili i my jako rodzina z dziećmi, czuliśmy się w wielu miejscach niemile widziani.

Trochę tak chyba brzmi ten mój wpis jakby to nie była za bardzo udana wycieczka. Ale to nieprawda, bardzo się cieszę, że tam pojechaliśmy, że spędziliśmy razem czas i pokazaliśmy dzieciom kolejny kawałek świata, każda podróż rozwija :).

Jednak za rok na pewno wybierzemy się na Polskie Święta do jakiejś agroturystyki. Niech będą kolędy, Mikołaj, barszcz i pierogi. To wszystko jednak ma niepowtarzalny urok :).
Wielkanoc już mamy zarezerwowaną, będzie malowanie pisanek :))).

Pozdrawiamy serdecznie! Niech ta wiosną w końcu się zacznie, bo w głowie mam pełno planów na wycieczki małe i duże po okolicy :). W tym roku zwiedzamy Niemcy! Może kogoś zachęcimy do wizyty u naszych sąsiadów, bo naprawdę warto :).

W ubiegły weekend wybraliśmy się do Muzeum Komunikacji. O tym muzeum opowiedział mi sąsiad z klatki obok, który ma dzieci w podobnym wieku jak nasze. Bardzo im się tam podobało, więc również postanowiliśmy to miejsce odwiedzić.

No i muszę napisać, że jest tam fantastycznie. Póki co, to moje ulubione muzeum w Berlinie, wszystkie eksponaty i multimedia, przygotowane naprawdę starannie. Również budynek w którym znajduje się muzeum jest przepiękny.

Na początku witają nas dwa roboty, znajdują się one w takim dużym holu po którym można biegać swobodnie, Marcel i Roma od robotów nie chcieli odejść, tak im się podobały :). Kolejnym naszym przystankiem było półpiętro na którym znajduje się bardzo wiele eksponatów, które dzieci mogą naciskać, dotykać, wyprobowywać, wsłuchiwać się i dobrze się bawić.

Na dalszych piętrach dla dzieci atrakcji jest już mniej, aczkolwiek bogactwo eksponatów i tak fascynuje nawet najmniejszych odwiedzających (kolekcję modeli statków, telefonów bądź pojazdów niemieckiej poczty). Nam dorosłym, również bardzo się tam podobało, aczkolwiek chciałabym tam również przejść się kiedyś bez dzieci. Muzeum jest naprawdę bardzo ciekawe a jednak trudno skupić się na czytaniu opisów, gdy trzeba wciąż pilnować biegające wokół wulkany energii :).

Gorąco polecam, można dowiedzieć się bardzo ciekawych rzeczy, np o historii poczty albo o tym jak działa poczta pneumatyczna, a nawet wypróbować samemu jej działanie. Gwarantuję również, że dzieci będą zachwycone. Muzeum znajduje się w samym centrum, więc odwiedziny można połączyc np. z wizytą w Checkpoint Charlie, który znajduje się 500m dalej.

Więcej informacji: http://www.mfk-berlin.de/
Godziny otwarcia: poń - zamknięte, sr-pt: 9-17, sb-nd: 10-18
Koszt: €4 osoba dorosła, dzieci do lat 18 wstęp darmowy

Pozdrawiamy!

Jakiś czas temu, jeszcze w zeszłym roku wybrałam się z Marcelkiem do Muzeum Straży Pożarnej.

Muzeum to znajduje się w komendzie Straży Pożarnej w Berlinie-Tegel. Miejsce to nie jest jakieś super nowoczesne i nie ma wiele eksponatów, których dzieci mogą dotykać, ale uważam, że warto to muzeum odwiedzić. Można dowiedzieć się ciekawych informacji na temat historii straży pożarnej, pooglądać różne ciekawe modele i np. obejrzeć pokój po pożarze, który na mnie zrobił wstrząsające wrażenie.

Marcelowi miejsce się podobało, mnie również :).

Więcej informacji na: http://www.feuerwehrmuseum-berlin.de/

Godziny otwarcia: wt i czw 9-16, sr 9-19, pt i sb 10-14

Cena biletu: normlny €5, ulgowy €2.5

W Berlinie pogoda nie najgorsza, temperatura oscyluje w okolicach 8 stopni. Czekamy na zimę, ale póki zima nie nadchodzi, szlajamy się w weekendy po muzeach :).

W minioną sobotę byliśmy w Muzeum Instrumentów Muzycznych. Raz w miesiącu odbywają się tam przedstawienia dla dzieci, my byliśmy na Calineczce.
Muszę napisać, że przedstawienie było fantastyczne. Był to teatr lalkowy z akompaniamentem muzyki barokowej. Wybraliśmy się z Marcela przyjacielem z przedszkola i chłopaki byli zachwyceni. Przedstawienie było w sam raz dla czterolatków. A to co nam, mamom, najbardziej się podobało, to poziom muzyczny przedstawienia. Muzyka była naprawdę wspaniała.

Po ‘Calineczce’ postanowiliśmy przejść się po Muzeum Instrumentów i tu niestety spotkało nas małe rozczarowanie. Bo mimo, że byliśmy z dziećmi, to dzieci w tymże muzeum nie są mile widziane - nie mogą nic dotykać, a wiadomo, mieli ogromną ochotę naciskać i grać na wystawionych instrumentach :).

Atmosfera tego muzeum przypomina takie stare muzea w Polsce, gdzie panie w kapciach chodzą i wszystkiego uważnie pilnują. Jednak podobało mi się, bo zbiory są imponujące a sam budynek bardzo interesujący.

W Muzeum znajduje się kawiarnia, gdzie można wypić kawę i zjeść ciasto.

Muzeum otwarte jest od wtorku do piątku w godzinach 9-17, a w czwartki do 20. W weekendy 10-17.
Bilety kosztują €6 i €3, a na przedstawienie €5 i nie trzeba już płacić za wstęp do Muzeum.

Wszystkie informacje mogą być znalezione tutaj: http://www.mim-berlin.de/

Pozdrawiamy!

W związku z tym, że za oknem szaro, buro i ponuro, zwiedzamy różne ciekawe miejsca wewnątrz budynków :).

Tym razem padło na Extavium w Poczdamie. Extavium jest eksperymentarium dla dzieci i młodzieży. Dzieci mogą wykonać tam różne doświadczenia, pooglądać ponad 130 eksponatów i przetestować bardzo wiele zjawisk. Muszę przyznać szczerze, że myślałam, że jest to większe miejsce i jeśli ktoś miałby wybierać się do Poczdamu tylko po to aby odwiedzić Extavium, to niekoniecznie polecam. Ale jak już ktoś w Poczdamie jest to jak najbardziej.

Miejsce jest dosyć małe, i moim zdaniem godzina wystarczy aby obejrzec wszystkie eksponaty, ale jak za oknem pada i wieje, to uda się i 2.5h zająć dzieci. Uważam jednak, że to absolutne maksimum :).
Dzieciom się bardzo podobało - obojgu. Dla małych dzieci, jest wydzielone specjalne miejsce, gdzie mogą posiedzieć, pobudować z klocków, zjechać że zjeżdżalni i poczytać książki. W pozostałej części Extavium znajdują się stanowiska, na których można wykonać eksperymenty przy pomocy personelu bądź samodzielnie. Na zdjęciach widać wszystko najlepiej :).

Dzieci budowały labirynt dla myszki z klocków lego, na końcu labiryntu czekał smakołyk

Duzi też mieli trochę zabawy :)

Po zwiedzaniu udaliśmy się na obiad, bo wszyscy wygłodnieliśmy. Wybraliśmy się do pizzerii, bo to zawsze sprawdza się z naszymi dziećmi. Przed posiłkiem poszliśmy jeszcze na krótki spacer. Musimy się do Poczdamu koniecznie wybrać jak będzie ciepło, bo to interesujące miasto. Dzieciom również się bardzo podobało.

Ah, jak mi szkoda, że te weekendy tak szybko mijają. Na szczęście niedługo będą święta i będziemy mogli że sobą trochę więcej czasu spędzić. Bardzo za tymi moimi maluchami tęsknię i lubię z nimi spędzać czas, chociaż czasem nieźle w kość dają :).


Pozdrawiamy!

Witajcie! Ja jak zwykle, prawie nic nie piszę. Złoszczę się na samą siebie, bo tak bardzo lubię wracać do tego mojego małego pamiętniczka, a okazuje się, że tak niewiele tych wpisów mam.

No więc po kolei. 19 października zaczęłam nową pracę. W sektorze IT, jestem testerką stron internetowych, aplikacji itp. Jestem bardzo szczęśliwa, gdyż zatrudnienie mnie rozpatruję w kategoriach dania szansy. Wysłałam ponad 100 CV i nikt nie był zainteresowany moją osoba, dostałam tylko dwa zaproszenia na rozmowę, z czego jedna była na pracę niewolniczą w start upie, a druga do mojej obecnej pracy. Praca super, jestem bardzo zadowolona, uczę się, ludzi mam bardzo miłych i pomocnych. Jedyna wadą, jest to, że to praca na cały etat, czyli 8h+1h przerwy, dodatkowo dojazd i wychodzi na to, że wybywamy z domu 7:40, a wracam 18:45. Masakra. Dzieci stęsknione, ja stęskniona i wykończona, w domu bałagan, nie ma obiadu. Na dodatek Łukasz też zaczął pracować i to na cały etat, więc zaczęliśmy doświadczać prawdziwego, dorosłego życia. Niezbyt mi się to podoba, ale czas na zmiany nadejdzie :)))).

W Berlinie coraz zimniej, na razie wycieczki wstrzymane, robię sobie za to listę muzeów do zwiedzania :))).

Romcia skończyła dwa latka w ubiegły poniedziałek, jest rozkoszna i po prostu ją uwielbiam. Nie mówi praktycznie jeszcze nic, pojedyncze słowa po polsku i niemiecku. Jest uśmiechnięta, nadal uwielbia buty, ostatnio sprawiłam jej rowerek biegowy i bardzo podoba jej się jeżdżenie na nim. Coraz lepiej dogaduje się również z Marcelkiem. Jeszcze wspólnej zabawy jako takiej nie ma, ale gonią się, przytulają, kłócą, czasem oglądają wspólnie bajki. Niesamowitym doświadczeniem jest obserwowanie jak tworzy się między nimi więź.

Marcelek już jest taki duży, kiedy to zleciało. Wczoraj wywoływałam zdjęcia z okresu jego niemowlęctwa i trudno uwierzyć, że był kiedyś taki maciupki. Teraz jest bardzo wygadany i wszystkiego ciekawy. Interesuje go bardzo dużo rzeczy, jest chłopcem niezwykle aktywnym, ale gdy czymś się zajmuje, np. malowaniem czy oglądaniem książek, to poświęca temu uwagę na 100%. W nowym przedszkolu bardzo mu się podoba, lubi swoich kolegów, ma jednego przyjaciela, któremu na imię Milan. Z niemieckim u niego już coraz lepiej i lepiej, zaczął mnie nawet opierniczać, że źle wymawiam jakieś słowa!

Ogólnie jest dobrze, tylko brak czasu na cokolwiek, to jest straszne, trzeba przetrzymać zimę i potem może być już tylko lepiej :))). Ah, i na Święta wybieramy się do Liberec, nie mogę się doczekać, mam nadzieję, że będzie śnieg.

Pozdrawiam!!!