Przeglądając blogi zauważyłam, że jedną z głównych zmór mam, jest planowanie obiadów i posiłków. Aby było smacznie, różnorodnie i zdrowo. Ja znalazłam na to sposób i chciałabym się nim z Wami podzielić - a nuż komuś się przyda :).
Raz na tydzień siadam ze swoimi ulubionymi książkami kucharskimi, a także wspomagam się blogiem kulinarnym kwestia smaku i wybieram obiady na każdy dzień - pomysłów jest tyle, że nigdy nie brakuje inspiracji, obiady praktycznie nigdy się u nas nie powtarzają, no bo przecież jest tyle nowych potraw do spróbowania :). Do każdego obiadu wypisuję składniki, które są mi potrzebne i robię internetowe zakupy w almie. tadam! Praktycznie nigdy mi się jedzenie nie marnuje, bo zawsze wykorzystuję zamówione składniki, wszystko mam dostarczone do przedpokoju, nic nie muszę dźwigać, nie muszę stać w kolejkach, a cały proces zajmuje mi maksymalnie godzinę. Dodatkowym plusem jest to, że mogę sobie stwarzać moje tygodniowe menu o każdej porzed dnia i nocy :). W ten sposób działam już od dwóch lat i naprawdę sprawdza się to w sposób rewelacyjny :).
Pozdrawiam!
Dzisiaj na obiad wybrałam się do nowo otwartej burgerowni w Off Piotrkowska. Nie spodziewałam się niczego spektakularnego, ot jakaś nowinka na łódzkiej scenie kulinarnej. I jakież pozytywne zaskoczenie, burger był przepyszny! Mogę śmiało powiedzieć, że najlepszy jaki jadłam do tej pory. Idealny :). Bułka pyszna, mięso smaczne, sporo warzyw. Naprawdę zachęcam do odwiedzenia.
Burgery podawane są z nachosami - nachosy jak nachosy, no ale nie po to się tam przychodzi :). Ceny przystępne, za mojego burgera z serem zapłaciłam 13zł, rozmiar L (dostępny jeszcze XL) - dla osób z normalnym apetytem na pewno wystarczy, ja godzinę po zjedzeniu nadal mocno najedzona.Obsługa również miła, same młode osoby, wystrój wnętrza minimalistyczny. Ciekawa jestem tylko, jaktam będzie zimą, bo ogrzewania nie wypatrzyłam :).Także tego, koniecznie trzeba spróbować!!!
Lokalizacja: Piotrkowska 138/140
(zdjęcie ściągnięte ze strony facebookowej burgerów)
Od pewnego czasu nasze menu obiadowe jest wegetariańskie. Po powrocie z wakacji 3 tygodnie temu czujemy wstręt do mięsa (ciągle i wszędzie potrawy mięsne) i po prostu mamy go dość. A poza tym teraz, jak jest sezon na zielone to żal nie jeść tego wszystkiego. Na dodatek uważam, że kuchnia wegetariańska, już pomijając to, że jest dużo zdrowsza, to smakowo też jest o wiele ciekawsza i bardziej zróżnicowana niż ta mięsna.
Kiedyś ciężko było mi znaleźć wystarczającą ilość ciekawych wegetariańskich przepisów, ale zaopatrzyłam się w wiele interesujących książek kucharskich i już nie brakuje mi inspiracji.
Moje ulubione książki:
Kuchnia wegetariańska z fantazją - bardzo ciekawe przepisy i bardzo ich dużo
Kuchnia wegetariańska - dużo łatwych i szybkich do przyrządzenia przepisów
Plenty - książka po angielsku, dostępna na amazonie. Jest bardzo gruba i pełno w niej wspaniałych przepisów, nieoczywistych smaków, każdy przepis to niespodzianka i ciekwość co zastanę na talerzu :).
Vegetarian -również po angielsku i również smaki nieoczywiste, ciekawe i zaskakujące. A na dodatek książka pięknie wydana z bardzo apetycznymi zdjęciami :).
A oto nasz jadłospis na ten tydzień:
1) Pure ziemniaczane z pomidorkami z pieca (robione wczoraj)
2) Makaron gryczany z sezamowym szpinakiem
3) Sałatka jęczmienna z imbirowymi pomidorami
4) Bakłażan po prowansalsku
5) Marchwiowe muffiny
6) Kalafior z patelni
Poszukuję jeszcze jakiejś dobrej książki kucharskiej z pastami kanapkowymi i drugiej - z zupami, jak ktoś coś wie, dajcie znać :).
Kiedyś ciężko było mi znaleźć wystarczającą ilość ciekawych wegetariańskich przepisów, ale zaopatrzyłam się w wiele interesujących książek kucharskich i już nie brakuje mi inspiracji.
Moje ulubione książki:
Kuchnia wegetariańska z fantazją - bardzo ciekawe przepisy i bardzo ich dużo
Kuchnia wegetariańska - dużo łatwych i szybkich do przyrządzenia przepisów
Plenty - książka po angielsku, dostępna na amazonie. Jest bardzo gruba i pełno w niej wspaniałych przepisów, nieoczywistych smaków, każdy przepis to niespodzianka i ciekwość co zastanę na talerzu :).
Vegetarian -również po angielsku i również smaki nieoczywiste, ciekawe i zaskakujące. A na dodatek książka pięknie wydana z bardzo apetycznymi zdjęciami :).
A oto nasz jadłospis na ten tydzień:
1) Pure ziemniaczane z pomidorkami z pieca (robione wczoraj)
2) Makaron gryczany z sezamowym szpinakiem
3) Sałatka jęczmienna z imbirowymi pomidorami
4) Bakłażan po prowansalsku
5) Marchwiowe muffiny
6) Kalafior z patelni
Poszukuję jeszcze jakiejś dobrej książki kucharskiej z pastami kanapkowymi i drugiej - z zupami, jak ktoś coś wie, dajcie znać :).
Na samą końcówkę naszych wakacji udało nam się jeszcze zahaczyć o moich Dziadków w Gdyni. Jeżdżę do nich od dziecka i strasznie lubię te wizyty. Gdynia jest mała, zadbana i bardzo ładna, z bardzo przyjemną plażą miejską i pięknymi lasami.
Niestety, mieliśmy pecha i pogoda nam znowu nie dopisała, większość czasu było pochmurnie i padało, ale momenty bez deszczu udało nam się wykorzystać do cna :).
Pierwszego dnia odwiedziliśmy plażę miejską w centrum, na której znajduje się, moim zdaniem, najfajniejszy plac zabaw w Polsce, a przynajmniej ja na lepszym nie byłam. Dziecko w każdym wieku znajdzie na nim coś dla siebie i nikt nie będzie się nudził. My odpoczęliśmy sobie tam chwilkę - Marcel biegał po urządzeniach bite 30 min, ale relaks :))). Następnie chłopaki zaliczyli kąpiel w morzu, a ja im się przyglądałam z bezpiecznej odległości :).
Kolejnego dnia wybraliśmy się do Sopotu na molo, a tak naprawdę to po to aby zjeść pyszne haszu (które jem tam co roku od jakichś 20 lat:), jest to bułka z mięsem mielonym, ale przyprawionym w oryginalny, orientalny sposób. Knajpa, która to serwuje, działa w Sopocie nieprzerwanie od 1970 roku (tylko co i rusz zmienia miejsca). Szczerze zachęcam do spróbowania :). Sopocki Kebab ul. Monte Cassino 60
Wieczorem, Marcel był mega marudny, więc aby go trochę wymęczyć wybraliśmy się do parku, który znajduje się bardzo blisko moich Dziadków. Jest to Park Kiloński - absolutnie rewelacyjny park na przykładzie, którego można się uczyć jak aranżować przestrzeń publiczną - zajmuje 3.2ha, a znajduje się na nim skate park, scena do występów i ławeczki dla widowni, 3 place zabaw, z czego jeden naprawdę pomysłowy i dający dzieciom duże pole do popisu. Jest też rzeczka, do któej prowadzą kamienne schodki i kaczki. Park ten w dużej mierze projektował główny architekt miasta partnerskiego Gdyni - Kiloni, może dlatego jest on taki udany. Marcel miał tam dużo frajdy, a my odpoczynku :))).
Nasz ostatni dzień spędziliśmy w Gdańsku. Wybraliśmy się do Stoczni, tam natrafiliśmy na bardzo specyficzną wystawę - Alternativa 2013. Sztuka nowoczesna i dosyć ciężka, trudno dla mnie zrozumiała, choć momentami przejmująca i wzbudzająca emocje. Ciekawe umiejscowienie - w dawnych halach stoczni, co dawało niesamowity klimat. Wejście jest za darmo i jak najbardziej z dziećmi - duża przestrzeń do biegania, nikt nie ma pretensji jak dziecko krzyczy, no i maluch nie może za bardzo niczego popsuć :))). Następnie spacer po starówce i żal, że nie sprawdziłam sobie gdzie można smacznie zjeść, w efekcie wylądowaliśmy w Green Way i mamy już serdecznie dosyć tego jedzenia :). I to by było na tyle :).
Niestety, mieliśmy pecha i pogoda nam znowu nie dopisała, większość czasu było pochmurnie i padało, ale momenty bez deszczu udało nam się wykorzystać do cna :).
Pierwszego dnia odwiedziliśmy plażę miejską w centrum, na której znajduje się, moim zdaniem, najfajniejszy plac zabaw w Polsce, a przynajmniej ja na lepszym nie byłam. Dziecko w każdym wieku znajdzie na nim coś dla siebie i nikt nie będzie się nudził. My odpoczęliśmy sobie tam chwilkę - Marcel biegał po urządzeniach bite 30 min, ale relaks :))). Następnie chłopaki zaliczyli kąpiel w morzu, a ja im się przyglądałam z bezpiecznej odległości :).
to zdjęcie nie z tego pobytu, takiej pogody nie udało nam się złapać :)
Kolejnego dnia wybraliśmy się do Sopotu na molo, a tak naprawdę to po to aby zjeść pyszne haszu (które jem tam co roku od jakichś 20 lat:), jest to bułka z mięsem mielonym, ale przyprawionym w oryginalny, orientalny sposób. Knajpa, która to serwuje, działa w Sopocie nieprzerwanie od 1970 roku (tylko co i rusz zmienia miejsca). Szczerze zachęcam do spróbowania :). Sopocki Kebab ul. Monte Cassino 60
Wieczorem, Marcel był mega marudny, więc aby go trochę wymęczyć wybraliśmy się do parku, który znajduje się bardzo blisko moich Dziadków. Jest to Park Kiloński - absolutnie rewelacyjny park na przykładzie, którego można się uczyć jak aranżować przestrzeń publiczną - zajmuje 3.2ha, a znajduje się na nim skate park, scena do występów i ławeczki dla widowni, 3 place zabaw, z czego jeden naprawdę pomysłowy i dający dzieciom duże pole do popisu. Jest też rzeczka, do któej prowadzą kamienne schodki i kaczki. Park ten w dużej mierze projektował główny architekt miasta partnerskiego Gdyni - Kiloni, może dlatego jest on taki udany. Marcel miał tam dużo frajdy, a my odpoczynku :))).
Nasz ostatni dzień spędziliśmy w Gdańsku. Wybraliśmy się do Stoczni, tam natrafiliśmy na bardzo specyficzną wystawę - Alternativa 2013. Sztuka nowoczesna i dosyć ciężka, trudno dla mnie zrozumiała, choć momentami przejmująca i wzbudzająca emocje. Ciekawe umiejscowienie - w dawnych halach stoczni, co dawało niesamowity klimat. Wejście jest za darmo i jak najbardziej z dziećmi - duża przestrzeń do biegania, nikt nie ma pretensji jak dziecko krzyczy, no i maluch nie może za bardzo niczego popsuć :))). Następnie spacer po starówce i żal, że nie sprawdziłam sobie gdzie można smacznie zjeść, w efekcie wylądowaliśmy w Green Way i mamy już serdecznie dosyć tego jedzenia :). I to by było na tyle :).
Stocznia
Alternativa 2013
Alternativa 2013
Alternativa 2013
A to jedna z najlepszych prac absolwentów ASP - wystawa w Gdańsku
Czy ktoś miał okazję wysłuchać tytułowej piosenki? Jeśli nie, to nie zachęcam, a wręcz zniechęcam, bo piosenka jest absolutnie okropna (podobnie jak 'Pomaganie jest trendy' - ten sam sort).
Mój Luby zjechał z pracy i postanowiliśmy odwiedzić jego rodzinę niedaleko Olsztyna. Niestety, jeśli chodzi o pogodę, to wyjątkowo nie mamy szczęścia - jest ponuro, wieje, ciągle mży, a słoneczka nie widać.
Marcel jednak zadowolony i przeszczęśliwy z towarzystwa Dziadków, których ze względu na odległość widuje bardzo rzadko, a teraz ma ich niemal na wyłączność, a oni go uroczo rozpieszczają :).
Krajobrazy przepiękne i pełno bocianów, jedna pareczka właśnie buduje sobie gniazdo na przyszły rok i strasznie miło jest obserwować te ptaki przy pracy i słuchać jak super klekocą (chociaż Dziadek narzeka, że w nocy spać nie dają :).
Zamieszczam kilka wakacyjnych zdjęć, a jutro może uda nam się wybrać do Parku Dzikich Zwierząt w Kadzidłowie oraz na małą wycieczkę rowerową, ale to się oczywiście zobaczy - wszystko zależy od pogody.
Pozdrawiamy!!!
Mój Luby zjechał z pracy i postanowiliśmy odwiedzić jego rodzinę niedaleko Olsztyna. Niestety, jeśli chodzi o pogodę, to wyjątkowo nie mamy szczęścia - jest ponuro, wieje, ciągle mży, a słoneczka nie widać.
Marcel jednak zadowolony i przeszczęśliwy z towarzystwa Dziadków, których ze względu na odległość widuje bardzo rzadko, a teraz ma ich niemal na wyłączność, a oni go uroczo rozpieszczają :).
Krajobrazy przepiękne i pełno bocianów, jedna pareczka właśnie buduje sobie gniazdo na przyszły rok i strasznie miło jest obserwować te ptaki przy pracy i słuchać jak super klekocą (chociaż Dziadek narzeka, że w nocy spać nie dają :).
Zamieszczam kilka wakacyjnych zdjęć, a jutro może uda nam się wybrać do Parku Dzikich Zwierząt w Kadzidłowie oraz na małą wycieczkę rowerową, ale to się oczywiście zobaczy - wszystko zależy od pogody.
Pozdrawiamy!!!
To dla Babci
Jezioro Wadąg
Barczewko
Czas wakacji już minął, mój opis podróży jeszcze niekompletny, a jakoś tak weny brak. Niemniej jednak mam wolną chwilę, to opiszę chociaż nasz postój w gorących źródłach - świetne miejsce, a chyba niezbyt popularne - może ktoś jeszcze skorzysta :).
Saturnia znajduje się około 100 km na południe od Sieny i znajdują się tam siarkowe źródła geotermalne. Woda ma stałą temperaturę około 38 stopni. Można skorzystać z dwóch opcji - płatnej (ok 20 euro za osobę) w hotelu spa, gdzie przygotowane są leżaki, stoliki itp, a także z darmowych basenów termalnych, z których oczywiście skorzystaliśmy my.
Relaks przewspaniały, można się wyleżeć i wygrzać, co prawda zapach siarki nie jest za przyjemny, ale szybko się do niego człowiek przyzwyczaja. Siarka ma dobroczynny wpływ na skórę i stawy, więc pewne niedogodności można wybaczyć :)).
Marcel oczywiście również był zachwycony, wypluskał się za wszystkie czasy.
Bardzo blisko źródła znajduje się bezpłatny parking, a także bar w którym można zaopatrzyć się w napoje i przekąski, jest też toaleta. Żeby dotrzeć do tych basenów nie należy wjeżdżać do samej Saturnii, trzeba ją ominąć dołem i czekać na znak Cascate del gorello, a jak się zgubicie, to wystarczy wjechać do hotelu i się zapytać, chętnie wytłumaczą :).
Na całodniową wycieczkę to raczej nie polecam, myślę, że 2-3h to takie maksimum, ale np po trasie - wspaniała opcja na odpoczynek - my zatrzymaliśmy się tam w drodze do Rzymu :)).
Pozdrawiam!
Saturnia znajduje się około 100 km na południe od Sieny i znajdują się tam siarkowe źródła geotermalne. Woda ma stałą temperaturę około 38 stopni. Można skorzystać z dwóch opcji - płatnej (ok 20 euro za osobę) w hotelu spa, gdzie przygotowane są leżaki, stoliki itp, a także z darmowych basenów termalnych, z których oczywiście skorzystaliśmy my.
Relaks przewspaniały, można się wyleżeć i wygrzać, co prawda zapach siarki nie jest za przyjemny, ale szybko się do niego człowiek przyzwyczaja. Siarka ma dobroczynny wpływ na skórę i stawy, więc pewne niedogodności można wybaczyć :)).
Marcel oczywiście również był zachwycony, wypluskał się za wszystkie czasy.
Bardzo blisko źródła znajduje się bezpłatny parking, a także bar w którym można zaopatrzyć się w napoje i przekąski, jest też toaleta. Żeby dotrzeć do tych basenów nie należy wjeżdżać do samej Saturnii, trzeba ją ominąć dołem i czekać na znak Cascate del gorello, a jak się zgubicie, to wystarczy wjechać do hotelu i się zapytać, chętnie wytłumaczą :).
Na całodniową wycieczkę to raczej nie polecam, myślę, że 2-3h to takie maksimum, ale np po trasie - wspaniała opcja na odpoczynek - my zatrzymaliśmy się tam w drodze do Rzymu :)).
Pozdrawiam!
Wczoraj wróciliśmy, wykończeni, ale bardzo zadowoleni z wyjazdy. Było naprawdę super!
Ostatnie 3 dni spędziliśmy w Rzymie, piszę trochę nie po kolei, ale na świeżo.
W Rzymie nocowaliśmy u Stefano, który akurat wyjeżdżał z córką na 3 dni za miasto, więc zostawił nam klucze i mogliśmy się rozgościć, pełen komfort! :) Ale nie powiem, couchsurfera skłonnego do przenocowania nas w stolicy było naprawdę trudno znaleźć - całe szczęście, że się udało.
W Rzymie, jak to w Rzymie - chodziliśmy, chodziliśmy i jeszcze raz chodziliśmy. Jest przepięknie i miesiąc to byłoby za mało, aby wszystko zobaczyć. Niestety jednak Rzym, to miasto samochodów, całe centrum jest nimi po prostu ogarnięte. Nawet jak jest zaznaczone 'area pedonale' (strefa pieszych), to i tak mogą tam wjeżdżać taksówki, skutery i rezydenci. Okropieństwo - zwłaszcza dla rodziców z dziećmi. Malucha nie ma po prostu gdzie puścić, bo strach, że zaraz wpadnie pod koła jakiegoś pojazdu.
Miejsc przeznaczonych dla rodzin z dziećmi też jest bardzo mało - byłam w informacji turystycznej, pytałam pani, pokazała mi 2(!) parki na mapie. Na moje pytania na temat jakiejś kawiarni, figloraju, pokiwała przecząco głową. Bardzo trudno było mi w to uwierzyć, więc popatrzyłam na nią z niedowierzaniem, co ona zauważyła i powiedziała, że naprawdę tak jest - sama ma dzieci, więc jest na bieżąco w temacie. No nic, postanowiliśmy zwiedzić chociaż te dwa parki :).
Pierwszy to Parco Del Colle Oppio - bardzo blisko Koloseum. Jest to nieduży park, przyjemny, jest fontanna, mini kawiarenka oraz spory plac na którym znajdował się również plac zabaw. Napiszę tak - szału nie ma, ale ważne, że jakieś takie miejsce się znalazło. Co mi się bardzo tam spodobało, to urodziny zorganizowane na świeżym powietrzu - dzieciaki miały frajdę i świetnie się bawiły.
Drugi park to Ogrody Borghese - nie w ścisłym centrum, ale bardzo łatwo można tam dojechać metrem, przystanek: Flaminio Piazza del Popolo. Park jest super - bardzo rozległy, są dwa place zabaw, może nie jakieś super nowoczesne i z wieloma przyrządami, ale dają radę. To co jednak bardzo mi się w tym parku podobało, to znajdująca się w Casina di Raffaella (przy jednym z tych placów zabaw) - Ludoteca - czyli wypożyczalnia gier, zabaw i książek. Prócz wypożyczalni, znajdowała się tam również księgarnia (książki były naprawdę starannie wybrane - nie mogłam się od nich oderwać :)), sala zabaw dla malutki dzieci od 1, oraz pokój do zabaw dla dzieci starszych. Oczywiście sanitariat dostępny był dla wszystkich. Miejsce to było super, bardzo przyjaźnie zorganizowane, panie tam pracujące bardzo miłe, Marcelowi tak bardzo się tam podobało, że nie chciał wychodzić :). Chciałabym bardzo aby takie miejsca znalazły się również w polskich parkach.
Ah, no i znaleźliśmy jeszcze jeden jedyny plac zabaw w centrum - ściśle odgrodzony, bo oczywiście po obu jego stronach jeżdżą samochody, był wypełniony dziećmi. Znajduje się on na Piazza Di S.Cosimato i panowałą na nim bardzo miła atmosfera, a Marcel z zaciekawieniem obserwował bawiące się tam dzieci.
Ostatnie 3 dni spędziliśmy w Rzymie, piszę trochę nie po kolei, ale na świeżo.
W Rzymie nocowaliśmy u Stefano, który akurat wyjeżdżał z córką na 3 dni za miasto, więc zostawił nam klucze i mogliśmy się rozgościć, pełen komfort! :) Ale nie powiem, couchsurfera skłonnego do przenocowania nas w stolicy było naprawdę trudno znaleźć - całe szczęście, że się udało.
W Rzymie, jak to w Rzymie - chodziliśmy, chodziliśmy i jeszcze raz chodziliśmy. Jest przepięknie i miesiąc to byłoby za mało, aby wszystko zobaczyć. Niestety jednak Rzym, to miasto samochodów, całe centrum jest nimi po prostu ogarnięte. Nawet jak jest zaznaczone 'area pedonale' (strefa pieszych), to i tak mogą tam wjeżdżać taksówki, skutery i rezydenci. Okropieństwo - zwłaszcza dla rodziców z dziećmi. Malucha nie ma po prostu gdzie puścić, bo strach, że zaraz wpadnie pod koła jakiegoś pojazdu.
Fontanna di Trevi
Marcel z braku laku przelazł na trawniczek :)
Koloseum
Miejsc przeznaczonych dla rodzin z dziećmi też jest bardzo mało - byłam w informacji turystycznej, pytałam pani, pokazała mi 2(!) parki na mapie. Na moje pytania na temat jakiejś kawiarni, figloraju, pokiwała przecząco głową. Bardzo trudno było mi w to uwierzyć, więc popatrzyłam na nią z niedowierzaniem, co ona zauważyła i powiedziała, że naprawdę tak jest - sama ma dzieci, więc jest na bieżąco w temacie. No nic, postanowiliśmy zwiedzić chociaż te dwa parki :).
Pierwszy to Parco Del Colle Oppio - bardzo blisko Koloseum. Jest to nieduży park, przyjemny, jest fontanna, mini kawiarenka oraz spory plac na którym znajdował się również plac zabaw. Napiszę tak - szału nie ma, ale ważne, że jakieś takie miejsce się znalazło. Co mi się bardzo tam spodobało, to urodziny zorganizowane na świeżym powietrzu - dzieciaki miały frajdę i świetnie się bawiły.
Relaks w parku i oglądanie nowo zakupionych książek
Drugi park to Ogrody Borghese - nie w ścisłym centrum, ale bardzo łatwo można tam dojechać metrem, przystanek: Flaminio Piazza del Popolo. Park jest super - bardzo rozległy, są dwa place zabaw, może nie jakieś super nowoczesne i z wieloma przyrządami, ale dają radę. To co jednak bardzo mi się w tym parku podobało, to znajdująca się w Casina di Raffaella (przy jednym z tych placów zabaw) - Ludoteca - czyli wypożyczalnia gier, zabaw i książek. Prócz wypożyczalni, znajdowała się tam również księgarnia (książki były naprawdę starannie wybrane - nie mogłam się od nich oderwać :)), sala zabaw dla malutki dzieci od 1, oraz pokój do zabaw dla dzieci starszych. Oczywiście sanitariat dostępny był dla wszystkich. Miejsce to było super, bardzo przyjaźnie zorganizowane, panie tam pracujące bardzo miłe, Marcelowi tak bardzo się tam podobało, że nie chciał wychodzić :). Chciałabym bardzo aby takie miejsca znalazły się również w polskich parkach.
Ah, no i znaleźliśmy jeszcze jeden jedyny plac zabaw w centrum - ściśle odgrodzony, bo oczywiście po obu jego stronach jeżdżą samochody, był wypełniony dziećmi. Znajduje się on na Piazza Di S.Cosimato i panowałą na nim bardzo miła atmosfera, a Marcel z zaciekawieniem obserwował bawiące się tam dzieci.
Pyszny kamyczek :)
A to chyba pożegnanie ze smoczkiem, wisiało ich na tym drzewie z 10 :)
