Dawno temu, bo w wakacje w odwiedziny przyjechała do mnie moja najmłodsza siostra. Basia jest marzycielką, uwielbia kwiaty, roślinki, chodzi do technikum ogrodniczego. Gdy myślałam o miejscach, w które mogłabym ją zabrać podczas pobytu u nas, od razu do głowy przyszedł mi Ogród Botaniczny. Pojechałyśmy tam więc, pogoda dopisywała, nawet mały piknik sobie zrobiłyśmy :). Bardzo lubimy kiedy Basia nas odwiedza, a dzieci ją wprost ubóstwiają.

Ogród Botaniczny znajduje się w dzielnicy Dahlem w Berlinie. Bardzo lubię tą dzielnicę, jest cicha, spokojna i zielona, a do lasów Grunewald jest rzut kamieniem.

Ogród Botaniczny jest bardzo duży, zajmuje aż 43ha i prezentuje 20 000 gatunków roślin. My niestety nie miałyśmy za wiele czasu tego dnia i nie obeszłyśmy większości ogrodu. Za to odwiedziłyśmy Muzeum Botaniczne, które również tam się znajduje, wszystkie szklarnie, no i trochę pospacerowałyśmy :).

 Muzeum Botaniczne jest warte odwiedzenia, znajdują się tam interesujące eksponaty. Można się tam zapoznać z historią pochodzenia roślin oraz różnymi gatunkami roślin. Podczas naszej wizyty miała tam miejsce wystawa dotycząca modeli roślin. Ich historii, jak powstają takie modele i jak ważną rolę odgrywają w dziedzinach badań i nauki.

Wizytę w ogrodzie jak najbardziej polecam, tylko zarezerwujcie sobie cały dzień. Można zjeść tam obiad, napić się kawy, pospacerować i po prostu odpocząć w miłym otoczeniu.

Więcej informacji znajdziecie na: http://www.botanischer-garten-berlin.de/
Ogród czynny jest: Pn - Ndz 10-18
Bilety kosztują: €2.5 (€1.5 ulgowy) do samego ogrodu, a €6(€3) - do ogrodu i muzeum

Pozdrawiam!

Ten wpis mam gotowy od dawna, czekałam na zdjęcia, w końcu są, więc mogę udostępnić :).
W związku z wciąż zmieniająca się pogodą, mieliśmy okazję spróbować rożnych atrakcji dostępnych na Pojezierzu Drawskim, i tych na deszcz i tych na słońce.

Przez 4 dni byliśmy pod namiotami na campingu Wajk nad jeziorem Drawsko. Camping taki sobie, bardzo dużo ludzi i mało kameralny. Dużym plusem jednak było zaplecze socjalne: stołówka z posiłkami, prysznice, cały sanitariat. Jednak następnym razem na pewno wybierzemy inne miejsce, bliżej natury gdyż na Wajku tej natury w ogóle nie poczuliśmy.

Jeśli chodzi o pogodę, to przez 2.5 dnia padało i wiało. W nocy było raz 5 stopni, zmarzłam za wszystkie czasy. Było na tyle zimno, że pojechaliśmy do lumpeksu i ja kupiłam sobie kurtkę narciarską w której spałam i chodziłam cały dzień. Najlepsze jest to, że dzieci były zachwycone! Ja w nocy budziłam się po kilka razy i sprawdzałam ich temperaturę, a oni byli cieplutcy :). 

A tutaj lista atrakcji z których skorzystaliśmy:

- pieczenie bułek i lepienie z gliny z Żelisławskim Zapiecku. Pod numerem: 0 605 578 600, można umówić się z przmilą Panią, która przygotuje ciasto drożdżowe i konfitury domowe. Dzieci mogą lepić bułki, nakładać konfiturę a na końcu pomóc pani włożyć bułki do pieca. A jakie te drożdżówki były pyszne! Następnie dzieci siadają przy stole i lepią sobie z gliny, a na końcu pani pokazuje jak działa krosno. Koszt takiego spotkania zależy od liczby osób, my płaciliśmy 10zl od osoby, osób było ok 12. 

- Sławogród - jest to zrekonstruowany średniowieczny gród w którym codziennie o 16 odbywa się szkolenie na rycerza. Marcel i Bartek, nasi czterolatkowoe byli zachwyceni. Podczas szkolenia dzieci wykonują rożne zdania ruchowe, strzelają z łuku, przeciągają linę, itp, a na końcu są mianowani na rycerza. Marcel był bardzo przejęty i z dumą nosił swój dyplom. Wieczorem do mnie podszedł i powiedział: "mamo, jestem wolnym człowiekiem!"(tak brzmiał początek mianowania :)). Po szkoleniu pani oprowadza po grodzie i opowiada ciekawe historie. Koszt to: 10 zł bilet normalny, 5 zł ulgowy a dzieci do lat 4 wchodza za darmo plus 5 zł kosztuje szkolenie rycerskie. 

- spływ Drawą - chyba najfajniejsza atrakcja. W czwórkę płynęliśmy kajakiem na odcinku (nie pamietam jakim i maz tez nie pamieta, jak sie dowiem, to dopisze :)). Trasa zajmuje ok 3.5h z jednym dłuższym postojem na dzikiej płazy i jednym krótszym.  Ja miałam pełno obaw zanim zdecydowałam się na ten spływ i obawy te na szczęście nie spełniły się. Jedną z obaw było jak wytrzyma Roma, a Roma po 15 minutach podróży po prostu usnęła, ukołysaliśmy ją :). Marcel trochę narzekał i pod koniec spływu było już cieżko, obydwoje marudzili, ale generalnie było naprawdę świetnie. Droga spływu nie należy do najtrudniejszych, rzeka jest płytka, prawie cały czas widać dno. Od czasu do czasu pojawiają się przeszkody takie jak np zwalony pień, ale to tylko urozmaica podróż. Ok 30 min płynie się przez jezioro, i tak z Marcelem się trochę bałam, a on to bardzo. Ogólnie polecam dla dorosłych bez problemu żadnego, aczkolwiek z dziećmi w przyszlosci na pewno wybrałabym trasę krótsza: 2-2.5h. Koszt to 40zl od osoby, już z transportem. 


- Ryby Lubię - najsmaczniejsza restauracja Pojezierza. Przepyszne ryby i jeszcze lepsza zupa rybna. Samo miejsce jest atrakcją samą w sobie, gdyż na terenie restauracji znajduje się jezioro i stawy hodowlane, gdzie można obserwować ryby. Od razu przy wejściu znajduje się duże akwarium w którym można podziwiać piękne okazy ryb. Posiłki przepyszne, tatar z łososia boski, desery podobnie. Naprawdę szczerze polecam. Dla dzieci jest dużo miejsca do biegania, jest też mały plac zabaw, są stoliki i krzesełka do karmienia. Jeśli nie po drodze to naprawdę warto nadłożyć drogi :). Ceny przystępne - obiad z rybą ok 35 zł, zupa rybna 12zł, rosół 7zł.

- taka najsłabsza atrakcja, ale jak leje to co robić: figloraj w Złocieńcu. Mały, czysty i zadbany. Na przeczekanie deszczu z sam raz. W Złocieńcu znajduje się rownież kino, gdzie są puszczane bajki, nam jednak nie udało się skorzystać z tej atrakcji. 

Podsumowując, Pojezierze Drawskie skradło nasze serca. Jest tam naprawdę przepięknie i jeszcze wiele miejsc czeka na odkrycie. Piękne trasy rowerowe, kajakowe i piesze. A na dodatek naprawdę niewiele ludzi i ZERO komarów, nie dorobiliśmy się też żadnego kleszcza!
Świetne miejsce na spokojne wakacje na łonie na tury. 
Pozdrawiam!

W ubiegły weekend odwiedziliśmy Muzeum Metra Berlińskiego. Muzeum to prowadzone jest przez wolontariuszy i otwarte jest tylko jeden dzień w miesiącu: każdą drugą sobotę miesiąca. Koszt biletu jest symboliczny i wynosi €2.Muzeum jest bardzo ciekawe i widać, że prowadzone jest przez zapaleńców. Niestety nie ma żadnych pojazdów, co byłoby najciekawsze, ale jest tyle eksponatów, urządzeń i materiałów, że i bez wagonów metra warto to muzeum odwiedzić. Nam jak i dzieciom, bardzo się podobało, zapraszam na fotorelacje i gorąco pozdrawiam!

Strona internetowa: http://www.ag-berliner-u-bahn.de/index.php/museum

Dzisiaj w drodze do pracy przeczytałam bardzo interesujący tekst w Wysokich Obcasach. A mianowicie, był to wywiad z kanadyjską psycholożką Susan Pinker. Wywiad dotyczył tego, że tak naprawdę najważniejsze w życiu są kontakty międzyludzkie. I to takie ‘twarza w twarz’, nie online. Wywiad ten ogromnie mnie poruszył, zwłaszcza, że ostatnio jest to moją ogromną bolączką. Bardzo brakuje mi ludzi tutaj, w Berlinie. Ogromnie tęsknię za wpadaniem do siebie na herbatę, bądź wspolnmi spacerami do parku. Jakoś nie idzie nam zaprzyjaźnianie się tutaj. Mamy kilka znajomych rodzin, ale kontakty nasze nie są zbyt intensywne, wiadomo jak to jest: każdy pracuje, Berlin duży, więc długo się do siebie jedzie itp. Dwie rodziny z którymi się zaprzyjaźniliśmy, niestety wróciły do swoich krajów. I tak baaaaaardzo brakuje mi Przyjaciół moich!!! I ta samotność w Berlinie naprawdę mi doskwiera. Z drugiej strony, to odkąd pracuję na cały etat, to nie ma kiedy się spotykać. Wieczorem padam na twarz o godzinie 21, a weekendy traktuję jak nasz rodzinny skarb, w końcu mamy siebie dla siebie, nie trzeba się nigdzie spieszyć, można się naprzytulac do woli. Musze cos z tym zrobic, bo juz tak dluzej nie dam rady.

Jeszcze jedna rzecz w tym wywiadzie poruszyła mnie i dała do myślenia. Czy wiecie, co jest najważniejsze dla rozwoju dziecka (dla kompetencji językowych i sukcesów w nauce)? Nie, właśnie nie czytanie książeczek. Mianowicie zaś, wspólne jedzenie posiłków!!! Tak, to jest takie ważne. W tekście było zaznaczone, że nieważne, czy ten posiłek składa się z pizzy, czy z brokuła, ważny jest ten wspólnie spędzony czas! I rzeczywiście, gdy tak zaczęłam o tym myśleć, to moje dzieci zawsze domagają się, gdy coś jedzą, abyśmy usiedli koło nich przy stole. Jeśli jedzą akurat kolację, a ja właśnie wróciłam z pracy, to mówię: nie mogę, muszę: pozmywać/ugotować/posprzątać itp. Już nigdy tak nie zrobię. Nieporządek i tak mam, 10 minut tego nie zmieni :).

Serdecznie zachęcam do przeczytania tego artykułu, możecie znaleźć go pod tym linkiem. 

Moze ktos zechciałby podzielić się swoimi przemyśleniami na ten temat?

Pozdrawiam serdecznie!

Na Święta wybraliśmy się do Czech. Łukasz stwierdził: jedziemy do Czech, to świecki kraj, nie doświadczymy tam gorączki świątecznej, będzie spokój, pozwiedzamy sobie trochę. Mieliśmy również nadzieję na śnieg, niestety, nic z tego…

Po pierwsze, Czechy to rzeczywiście świecki kraj, ale bardzo poważnie traktujący swoje ustawowe dni wolne. 24.12 praktycznie nic nie było otwarte! Nie pozwoliłam rodzinie zjeść śniadania, bo znalazłam super śniadaniownię. Niestety na miejscu okazało się, że są zamknięci aż do Nowego Roku, podobnie jak 90% innych knajpek, barów, restauracji. Co po niektóre otwierały swoje drzwi 27.12, ale tak poza tym to nic. I to tak naprawdę nic, myśmy przeszli kawał drogi tego dnia, i naprawdę, nic nie znaleźliśmy, nawet piekarnie były pozamykane.
Trochę zdołowała nas ta pustka, brak atmosfery świątecznej jakiejkolwiek no i ani widu ani słychu śniegu. Rozważaliśmy nawet wyjazd dzień wcześniej. Na szczęście tego nie zrobiliśmy :).

O wikcie na Wigilię na szczęście pomyślałam wcześniej i zamówiłam catering dla nas. Bardzo miła rodzinna firma dostarczyła nam pyszne jedzenie. Wszystko było smaczne i domowe, dzieci miały oddzielne potrawy, a ja miałam butelkę przepysznego likieru. Dawno nie piłam czegoś tak smacznego :).

Liberec to takie dziwne miasto, jest cześć gdzie jest bardzo brzydko, ale również jest dzielnica, w której znajdują się przepiękne wille, piękne drzewa i jest bardzo przyjemnie.

Trochę sobie pozwiedzaliśmy i to co na pewno mogę polecić to wizytę w Galerii Regionalnej Liberec. Galeria ta mieści się w dawnej łaźni i jest bardzo ciekawie zaaranżowana. Dodatkowo jest część przeznaczona dla dzieci, gdzie przygotowano dla nich różne eksponaty i zadania.

Wjechaliśmy również na górę Jested, przeżycie fajne, zwłaszcza dla dzieci, ale na pewno przyjemniej byłoby latem. Pogoda bowiem była wietrzna, mała widoczność i dosyć ślisko.

Odwiedziliśmy też Muzeum Techniki (szumnie nazwane), no i cóż. Można odwiedzić w ramach ciekawostki i przez fanów starych samochodów, bowiem techniki to się tam za bardzo nie uświadczy.

Jeśli chodzi o jedzenie, to niestety nie doświadczyliśmy pysznej karczmianej Czeskiej kuchni. Wszystko co jedliśmy było mocno przeciętne. Zjedliśmy również posiłek na górze Jested i zachwytu również nie ma, chociaż tamtejsza kuchnia była rekomendowana w różnych przewodnikach.

Tu Kavárna Bez konceptu, jedna, jeśli nie jedyna otwarta.

Odnośnie naszych noclegów, to jak zwykle korzystaliśmy z airbnb i jak zwykle byliśmy bardzo zadowoleni. Mieszkaliśmy w miłym domu u Czeskiej rodziny, wszystko było przygotowane dla nas, a na dzieci czekały dwa pudła z zabawkami. Było to bardzo miłe, rodzina również była miła.

Niestety, jeśli chodzi o przejawy przyjaźni w stosunku do dzieci, to to by było na tyle. Z naszego doświadczenia wynika, że Czesi nie przepadają za dziećmi. Nie są dla nich za mili i my jako rodzina z dziećmi, czuliśmy się w wielu miejscach niemile widziani.

Trochę tak chyba brzmi ten mój wpis jakby to nie była za bardzo udana wycieczka. Ale to nieprawda, bardzo się cieszę, że tam pojechaliśmy, że spędziliśmy razem czas i pokazaliśmy dzieciom kolejny kawałek świata, każda podróż rozwija :).

Jednak za rok na pewno wybierzemy się na Polskie Święta do jakiejś agroturystyki. Niech będą kolędy, Mikołaj, barszcz i pierogi. To wszystko jednak ma niepowtarzalny urok :).
Wielkanoc już mamy zarezerwowaną, będzie malowanie pisanek :))).

Pozdrawiamy serdecznie! Niech ta wiosną w końcu się zacznie, bo w głowie mam pełno planów na wycieczki małe i duże po okolicy :). W tym roku zwiedzamy Niemcy! Może kogoś zachęcimy do wizyty u naszych sąsiadów, bo naprawdę warto :).